Met Jaap Jan te gast was het het plan om 3 rondjes Merwelanden te doen (4.2 km/stuk) - waarvan (de laatste) 2 met tempowisseling (om de 400 langzaam/snel).
Helaas werden we in het tweede rondje verrast door een enorme donderklap - en moesten we het (verantwoordelijk als wij zijn) bij 2 houden.
Hierdoor bleef weliswaar de training beperkt tot 46 minuten - maar dat werd meer dan goedgemaakt door het feit dat we langer konden (na)genieten van de zwoele avond (het onweer zette niet door), een puik diner - met verse-bramen en vla toe :-)
maandag 28 juli 2008
zondag 27 juli 2008
Zomer!
Volgens de wijzen moet er dit weekend opnieuw wat km-progressie te worden gemaakt, dus gaan we vandaag voor de 18 km. Gezien het weer ware het verstandig geweest heel vroeg uit de veren te komen, maar - na een veel te hete, doorzwete onrustige nacht was het 'opeens' 10 uur, en voordat ik klaar was om te gaan stond de zon al weer hoog aan de hemel. Het plan was
en wel in een langzaam tempo. Op zich ging het vasthouden van dat tempo me deze keer wel goed af, alleen was na 5 kwartier mijn drinken op, en was ik toch behoorlijk verhit geraakt.
Er restte mij weinig anders dan - uit pure zelfbeschermig ;-) - even rust te nemen in de schaduw, een stukje rustig te wandelen tot mijn lichaamstemperatuur weer enigszins gezakt was. Helaas waren er geen (bewoonde) huizen langs de weg om even mijn bidon bij te vullen, dus vanaf hockey toch maar weer dribbelen, zonder water.
Thuigekomen heb ik mij laten douchen door de dames (met een gieter).
en wel in een langzaam tempo. Op zich ging het vasthouden van dat tempo me deze keer wel goed af, alleen was na 5 kwartier mijn drinken op, en was ik toch behoorlijk verhit geraakt.
Er restte mij weinig anders dan - uit pure zelfbeschermig ;-) - even rust te nemen in de schaduw, een stukje rustig te wandelen tot mijn lichaamstemperatuur weer enigszins gezakt was. Helaas waren er geen (bewoonde) huizen langs de weg om even mijn bidon bij te vullen, dus vanaf hockey toch maar weer dribbelen, zonder water.
Thuigekomen heb ik mij laten douchen door de dames (met een gieter).
vrijdag 25 juli 2008
(Te) heet
Eerder op de dag had Eline zich - in haar eentje - al door de hitte geworsteld, dus kon ik het niet op me laten zitten Aan het eind van de werkdag nog snel een ommetje Kop van het Land gemaakt.
Vor de 'fun'had ik de route eens omgekeerd - door de schaduw naar het pontje, en in de volle zon, met wind mee terug - maar dat doe ik dus niet meer. Het was echt afgrijselijk heet, je snakt naar schaduw, van boom naar boom, verzengend. Laat het alsjeblieft alsjeblieft gewoon een graad of 10 zijn in NY, met wat miezer-regen...
Vor de 'fun'had ik de route eens omgekeerd - door de schaduw naar het pontje, en in de volle zon, met wind mee terug - maar dat doe ik dus niet meer. Het was echt afgrijselijk heet, je snakt naar schaduw, van boom naar boom, verzengend. Laat het alsjeblieft alsjeblieft gewoon een graad of 10 zijn in NY, met wat miezer-regen...
woensdag 23 juli 2008
Met Eline
Wederom een rondje gemaakt met Eline
Het was wel niet helemaal van de gewenste lengte - maar wel zo gezellig :-)
Het was wel niet helemaal van de gewenste lengte - maar wel zo gezellig :-)
maandag 21 juli 2008
Zomer?
Vandaag oud en vertrouwd met JJ en Bert. Alleen - waar is de zomer ? 21 juli 2008, (mot)regen, 14 graden - prima loopweer, dat wel.
We lopen natuurlijk al jaren vanuit Leiden, en kennen de polders daar onderhand op ons duimpje - alleen vanuit JJ's nieuwe stulp in Leiderdorp zijn er nog altijd nieuwe dingen uit te vinden. Bij Leiden-Noord, waar A4-verbreding en HSL samenkomen, en het dus al jaren een bouwput is, en je als fietser/loper nu via een soort klaverblaadje omhoog wordt geleid, kozen we nu voor een kleine variatie langs de Zuidzijdevaart, best pittoresk, alleen dramatisch verstoord door het geweld van de uitdijende autosnelweg.
PS. Hoera - in het geheel geen blessurelast (alleen voelde ik de 16.5 van gisteren natuurlijk wel...)
We lopen natuurlijk al jaren vanuit Leiden, en kennen de polders daar onderhand op ons duimpje - alleen vanuit JJ's nieuwe stulp in Leiderdorp zijn er nog altijd nieuwe dingen uit te vinden. Bij Leiden-Noord, waar A4-verbreding en HSL samenkomen, en het dus al jaren een bouwput is, en je als fietser/loper nu via een soort klaverblaadje omhoog wordt geleid, kozen we nu voor een kleine variatie langs de Zuidzijdevaart, best pittoresk, alleen dramatisch verstoord door het geweld van de uitdijende autosnelweg.
PS. Hoera - in het geheel geen blessurelast (alleen voelde ik de 16.5 van gisteren natuurlijk wel...)
zondag 20 juli 2008
Inhalen
Door de perikeltjes van de afgelopen weken (op de schaal van leven en dood mag het allemaal geen naam hebben) heb ik natuurlijk absoluut niet aan mijn kilometrage kunnen werken, dus moet er een inhaalslag worden gemaakt.
Vandaag - na een door (mijn) miscommunicatie mislukte poging om met Lars te lopen - rechtstreeks de polder in. Mooi weer, beetje zon, beetje wind, het mocht iets koeler.
De bedoeling was om onder de 10 km/h te blijven en in een 4/4 ademhalingsritme maar dat vind ik toch altijd verdraaid moeilijk. Zeker na het uur moet er enige voortgang in blijven zitten.
Weinig auto's gezien, heel wat fietsers, flink wat hardlopers - en geef ze eens ongelijk. Het blijft toch een vreemde code, dat hardlopers elkaar *altijd* groeten, maar dat sporters van verschillende disciplines (fietsers vs. hardlopers) elkaar met de nek aankijken.
Vandaag - na een door (mijn) miscommunicatie mislukte poging om met Lars te lopen - rechtstreeks de polder in. Mooi weer, beetje zon, beetje wind, het mocht iets koeler.
De bedoeling was om onder de 10 km/h te blijven en in een 4/4 ademhalingsritme maar dat vind ik toch altijd verdraaid moeilijk. Zeker na het uur moet er enige voortgang in blijven zitten.
Weinig auto's gezien, heel wat fietsers, flink wat hardlopers - en geef ze eens ongelijk. Het blijft toch een vreemde code, dat hardlopers elkaar *altijd* groeten, maar dat sporters van verschillende disciplines (fietsers vs. hardlopers) elkaar met de nek aankijken.
donderdag 17 juli 2008
Herstel #2
Vanavond weer lekker gewoon een stukje gelopen
over de Noorden- en Wantijdijk, via de provinciale weg weer terug. Het miezerde wat, regende zelfs, maar was lekker koel (voor de tijd vanhet jaar) dus dat ging prima.
Natuurlijk voel je in een herstelperiode wel allemaal dingetjes, maar na zo veel jaar hardlopen weet je dat je daar in eerste instantie vooral geen acht op moest laasn, en dat ze (onder invloed van lichaamswarmte of hormonen) vanzelf weer verdwijnen.
Zelfs in de eerste marathon die ik liep, in 2003, had ik dat, behoorlijke steken in mijn knie (zou het goed gaan, zou het erger worden?) Na de Erasmusbrug heb ik er niet eens meer aan gedacht...
over de Noorden- en Wantijdijk, via de provinciale weg weer terug. Het miezerde wat, regende zelfs, maar was lekker koel (voor de tijd vanhet jaar) dus dat ging prima.
Natuurlijk voel je in een herstelperiode wel allemaal dingetjes, maar na zo veel jaar hardlopen weet je dat je daar in eerste instantie vooral geen acht op moest laasn, en dat ze (onder invloed van lichaamswarmte of hormonen) vanzelf weer verdwijnen.
Zelfs in de eerste marathon die ik liep, in 2003, had ik dat, behoorlijke steken in mijn knie (zou het goed gaan, zou het erger worden?) Na de Erasmusbrug heb ik er niet eens meer aan gedacht...
maandag 14 juli 2008
Herstel
Nadat ik in een onbeduidend partijtje tennis bij het tennistournooi van RCD in Dordrecht een pees of spiertje in mijn lies had verrekt kon ik in eerste instantie niet goed (meer) lopen. Gelukkig was de pijn het meest merkbaar bij een beenbeweging-in-de-breedte, en minder bij een gewone loopbeweging, dus had ik er al snel goede hoop in dat het wel mee zal vallen.
Vandaag (dus na wel 8 dagen niet gelopen te hebben) trok ik echter voor het eerst weer de schoenen aan, om bij Bert in Voorschoten te kijken hoe de vlag er bij hing. In eerste instantie was het even schrikken (wat voel ik, wat voel ik niet, hoe erg is het, wordt het erger, etc.) dus na een kilometer of 2 liet ik Bert en JJ los, om zelf eerst wat te wandelen en vervolgens (met wat kleinere stapjes dan gebruikelijk) in een klein dribbelpasje verder te gaan. Godzijdank bleek het 'voelen' rechtevenredig met de pasgrootte, en heb ik vervolgens het uur volgemaakt met minipasjes. Echt aanzetten is nog niet echt verstandig, een eindsprint uit den boze (dus Bert mocht hem winnen ;-)), maar al met al voelde het erg goed.
Een kilometer of 7 gelopen, in een minuut of 50
Vandaag (dus na wel 8 dagen niet gelopen te hebben) trok ik echter voor het eerst weer de schoenen aan, om bij Bert in Voorschoten te kijken hoe de vlag er bij hing. In eerste instantie was het even schrikken (wat voel ik, wat voel ik niet, hoe erg is het, wordt het erger, etc.) dus na een kilometer of 2 liet ik Bert en JJ los, om zelf eerst wat te wandelen en vervolgens (met wat kleinere stapjes dan gebruikelijk) in een klein dribbelpasje verder te gaan. Godzijdank bleek het 'voelen' rechtevenredig met de pasgrootte, en heb ik vervolgens het uur volgemaakt met minipasjes. Echt aanzetten is nog niet echt verstandig, een eindsprint uit den boze (dus Bert mocht hem winnen ;-)), maar al met al voelde het erg goed.
Een kilometer of 7 gelopen, in een minuut of 50
zaterdag 5 juli 2008
Au
In de laatste game van een potje tennis ben ik geblesseerd geraakt - AU - in mijn liesstreek. Volgens de toeschouwers geleed ik naar links in een soort spagaat, in een uiterste (geslaagde) poging om een bal te halen. Gevolg was echter dat we de wedstrijd moesten staken (sorry Ron) en de wedstrijd van de dag erna hebben verschoven (om hem later gehaal af te zeggen).
Behalve dat het mij (fysiek) pijn deed, en vervelend was voor Ron, maakte dit akkefietje mij ook duidelijk dat je kwetsbaar bent als je grote plannen hebt - ik ga immers over 4 weken met An in Oostenrijk de bergen in, en, in het najaar het grote New York-avontuur. Geen van beide plannen wil ik op het spel zetten voor een (ontzettend leuk) potje tennis in een amateurtoernooitje op het allerlaagste niveau.
Ik heb me dus voorgenomen om, tegen mijn natuur in, wat aktiviteiten op een laag pitje te zetten in voorbereiding op New York (en Oostenrijk). Geen tennistoernooi bij CC in Juli, geen hockey voor november.
Behalve dat het mij (fysiek) pijn deed, en vervelend was voor Ron, maakte dit akkefietje mij ook duidelijk dat je kwetsbaar bent als je grote plannen hebt - ik ga immers over 4 weken met An in Oostenrijk de bergen in, en, in het najaar het grote New York-avontuur. Geen van beide plannen wil ik op het spel zetten voor een (ontzettend leuk) potje tennis in een amateurtoernooitje op het allerlaagste niveau.
Ik heb me dus voorgenomen om, tegen mijn natuur in, wat aktiviteiten op een laag pitje te zetten in voorbereiding op New York (en Oostenrijk). Geen tennistoernooi bij CC in Juli, geen hockey voor november.
dinsdag 1 juli 2008
Belevenissen
Zo,
In aanloop naar Belangrijke Gebeurtenissen later dit jaar vond ik dat ik maar eens een heus BLOG moest beginnen. Sowieso is het (met kinderen) belangrijk een beetje aan geschiedschrijving te doen in dit hektische bestaan - er gebeurt immers zo vreselijk veel, dat je onmogelijk alles kan onthouden - zeker op de ver(der)gevorderde leeftijd die ondergetekende hoopt te bereiken...
Wordt vervolgd...
In aanloop naar Belangrijke Gebeurtenissen later dit jaar vond ik dat ik maar eens een heus BLOG moest beginnen. Sowieso is het (met kinderen) belangrijk een beetje aan geschiedschrijving te doen in dit hektische bestaan - er gebeurt immers zo vreselijk veel, dat je onmogelijk alles kan onthouden - zeker op de ver(der)gevorderde leeftijd die ondergetekende hoopt te bereiken...
Wordt vervolgd...
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
