Nog 5 weken!

Vandaag over 5 weken gaat het gebeuren - dus zitten we nu in de zwaarste weken van voorbereiding. Op de dag dat Haile Gebrselassie de marathon van Berlijn in 2:03:58 afraffelt staat voor mij een Rondje Drechtsteden Groot op me menu.
Op 12 oktober anstaande is hier in Dordt de halve marathon waar Lars en ik beide aan deel zullen nemen. Deze HM heeft een prachtig parcours - gaat namelijk met bruggen over Merwede, Noord en Oude Maas, en doet Papen- Zwijn- en Dordrecht aan. Hierachter nog een flink stuk polder en Zeehaven geplakt - en geeindigd op 34.7 km:



's-Avonds kwamen Lars en E langs om wat details voor ons avontuur door te spreken. Sponsoring. Web site. Samen trainen. Indeling van onze dagen in New York, enz. In de tuin hebben we ook wat foto's gemaakt voor op de site. Deze week moet het immers gebeuren, dan kunnen we in de maand oktober nog geld gaan ophalen...

Jullie horen nog van ons!

Dam tot Dam

Vandaag was het weer tijd voor de Dam tot Dam loop (http://www.damloop.nl), volgens mij een van de vele loopjes die er prat op gaan de grootste van Nederland te zijn. Wat betreft de business run zou dat nog best wel eens waar kunnen zijn trouwens - de vrije jongens, de individuen (zoals uw trouwe reporter) maken hier maar 7000 van de (ong.) 40000 deelnemers uit!

Het was een beetje warm - graadje of 20, af en toe een (vaal) zonnetje. Natuurlijk merk je dat pas echt na een km of wat, dus de eerste 8 a 10 gingen als een speer. Daarna werd het wat minder, maar ik wist toch weer een minuutje van mijn 10 EM PR af te snoepen :-)

Bijgaande foto laat echter wel zien dat het zo tegen de finish wat zwaar was... ik had geen idee dat de camera daar zat, anders had ik natuurlijk wel een dansje gedaan :-)

Wetten

Wie er vaak alleen op uittrekt om hard te lopen zit natuurlijk vol met diepe gedachten. Not. Dat wil zeggen, gedachten, ja, maar ze zijn niet zo diep, en hebben met name betrekking op het lopen zelf.

Na vele jaren ken je je lichaam natuurlijk goed, en je geest (en de geest van je mede-lopers). Gewoonten zijn ingesleten, vaste patronen ontstaan, wetmatigheden ontdekt.

Zo weten we al jaren dat
- als je je behoorlijk lousy voelt, het lopen meestal een enorme opkikker geeft.
- de langszaamste langeafstandloper vaak de snelste (eind)sprinter is
- het een Geweldige Sport is (TM Bert) waarin het lijkt of het lichaam al het werk moet doen, maar waarin de psyche toch zeker even belangrijk is. In veel van die hardloopboeken (en ik heb ondertussen een heel rijtje staan) is er ook een heel hoofdstuk aan gewijd.
- ik het een marteling vind niet te weten waar ik ben en hoe de route loopt. Het is dus zaak het NYCM parcours goed te verkennen! Gelukkig zijn zelfs filmpjes van op YouTube:



Het blijft een heel eind, dat wel.

Runner's Nipples

Ondanks het feit dat de trainingsintensiteit vrijwel op zijn hoogtepunt is, houdt het lichaam het goed - zowel fysiek als mentaal. Prima schoenen, goeie kleren, muziek op het hoofd indien gewenst, het kan niet op. Gisteravond met JJ 9.3 - fluitend!

Herman, weest eens eerlijk, Is alles, echt alles dan OK?

Nou vooruit, er is een klein ongemak - en dat zijn de zogeheten Runner's Nipples. Lach niet! Het is een bekend fenomeen - google maar eens! Door het veelvuldig schuren van enigszins ruim zitende kleren langs de mannentepel gaat deze irriteren en zelfs bloeden, en dat is best pijnlijk. Zeker in combinatie met zout/zweet. En dan heb ik he tnog niet eens over al die lelijke vlekken in je hardloopshirt!

Op menig hardloopforum wordt hierover gesproken, en de vanzelfsprekende tips zijn:

- strakke(re) kleding dragen (zit minder lekker)
- vaseline (oid) smeren (gaat ook vlekken)
- pleisters plakken (daar gaat je borsthaar - voor zo ver aanwezig)

Ook de commercie er op gesprongen en er zijn nu zelfs speciale mannentepelbeschermers in de handel. Ook handig als je een piercing hebt ...

Buitenom

Iedereen die zoiemand kent die wel eens een marathon heeft gedaan (of binnenkort zal doen) weet dat het aantal wekelijkse trainingskilometers gestaag dient toenemen, zo ook de maximum lengte van de tochtjes. Er wordt gerept max. 10 % toename - maar daar heb ik me nooit echt aan gehouden.
Vandaag was het dan zo ver, een mooie frisse zonnige dag, niets bijzonders gepland (behalve Maaike aanmoedigen bij een potje tennis) - dus om half tien vanmorgen aan het avontuur begonnen dat mij in 3 uur over de gehele zuidelijke helft van het Eiland van Dordrecht heeft gevoerd:



Als je goed kijkt zal je zien dat je niet verder naar buiten kan, dan loop je namelijk in het water! Vanuit ons oude huis aan het Steltenpad heb ik wel eens geprobeerd hetzelfde te doen over het hele Eiland, inclusief stad, maar dat is nooit echt gelukt.
Opdracht (aan mij zelf) was om met de rem er op te lopen, en zeker niet harder te lopen dan 10 km/u - om de spieren niet aan flarden te hollen zeg maar. Mijn vertaling van die rem is, dat mijn ademhaling nooit sneller mocht komen dan 4 stappen in / 4 stappen uit, wat ik wonderwel heb weten vol te houden. Hoera - ook later op de dag voel ik me nog goed. Moe maar ERG voldaan dus :-) En terecht, 30.5 km in 3 uur precies!

De andere helft

Voor wie bekend is met de polders rond Dordrecht - en deze weblog er vaker op na heeft geslagen - heeft waarschijnlijk wel gezien dat de meeste rondjes in de zuid/oostelijke hoek van het Eiland van Dordrecht worden gelopen.
De zuid/westelijke helft (richting Moerdijkbrug) is niet zoeer off-limits, als wel ver weg :-) Alleen bij echt lange afstanden kan ik daar echt vanaf huis komen. Echter, omdat hockey precies in het midden ligt, kon ik tijdens Anne's woensdag die kant wel weer eens verkennen :



De spoorlijn tussen Dordrecht en Breda is geloof ik een van de drukste (tweebaans)sporen in Nederland, de bomen gaan daar echt om de 3-4 minuten omlaag - maar ik had er (deze keer) gelukkig geen last van :-)
Om het hardlopen iets minder eentonig (of zelfs saai) te maken heb ik mijzelf trouwens getrakteerd op een BlueTooth headsetje, waarmee ik (vrijwel) draadloos kan luisteren naar de muziek op mijn telefoon - en zelfs bereikbaar ben! Cool huh ...

Geen genade

Over 2 weken is de Dam tot dam loop, 10 Engelse mijlen. Omdat we ooit ergens hebben gelezen dat je twee weken voor een wedstrijd nog even alles uit de kast moet halen, en een afstand moet lopen die in de buurt komt van je wedstrijdafstand (behalve bij een marathon natuurlijk) moest ik er aan geloven, de Tilburgse vermoeienissen ten spijt. Het compromis was 13.5 km over diverse Dordtse dijken, en wel zo:



Het moeilijkste (mentale) punt was waar de weg overduidelijk nog een extra 'wormvormig aanhangsel' gaat maken (richting Stevensweg) terwijl je ook gewoon de kortste route zou kunnen nemen over het Laantje van Middenhoeve. Dat is wat de Rotterdam marathon mentaal zwaar maakt, je komt immers vanaf de Erasmusbrug op een paar honderd meter van de finish op de Coolsingel, maar moet dan nog wel even een rondje Kralingse Bos doen. Menig loper heeft op dat punt de pijp aan Maarten gegeven.

Tilburg 10

Vandaag voor de verandering eens een echte loop, met publiek. En niet zo maar een, maar de enige echte Tilburg Ten Miles. Nog nooit eerder gedaan, het is (nog) niet zo massaal bezocht als D2D of CPC of zelfs Egmond. Collega Jeroen loopt al jaren te pochen dat hij daaar aan mee doet, vandaar dat ik me ook eens had ingeschreven.
Wat is er anders aan dan de andere loopjes? Qua sfeer lijkt het wel het meest op de DamTotDam-loop (ook 10 mijl, af en toe kleine woonwijkjes in, fietspaden, bochten, etc.). In Tilburg kom je trouwens (2x) door de uitgaansstraat - de Korte Heuvel - erg leuk en knus. Een van de (andere) straten was trouwens niet eens verhard (werk in uitvoering) - wat je ook meteen merkt aan het vereiste inspanningsniveau om de 5 min/km te handhaven.
Het doel was namelijk binnen 1:20 te finishen, waarvoor je zelfs nog wat harder moet lopen dan 5 min/km vanwege de 16 kilometer en 90 meter. Die extra 90 meter is toch al gauw 25 seconden - hele en halve marathon hebben ook zo'n naar staartje van respectievelijk 195 en 98 meter, waar je wel mee rekening moet houden als je bijvoorbeeld onder de 4 uur wil finishen.

Enfin, mission accomplished, ik schijn 1:19:04 gelopen te hebben - 2 minuten van mijn PR af!! - en ben daar (uiteraard) meer dan tevreden over. Gisteravond namelijk een significant aantal biertjes en wijntjes genuttigd op ons tuinfeestje, en aansluitend nog geen 5 uur geslapen, geen pastamaaltijd gehad, enz. Kennelijk hoeft dat allemaal niet als je goed getraind bent ...

Jeroen heeft trouwens ook zijn beste tijd aangescherpt tot 1:25:18 - proficiat!. Al met al dus een geslaagd uitje :-)

Analyse

Waar denk je helemaal aan als je aan het lopen bent - dat kan nogal varieren natuurlijk. Als je jezelf een opdrachtje hebt gegeven (zoals de Yasso's eerder deze week) dan is er weinig tijd voor andere gedachten.
Ben je daarentegen bezig met een lange duurloop van rond de 10-in-het-uur dan kan de aandacht nogal afdwalen. Werk, familie, sport, muziek, tuin, het komt allemaal voorbij.

Vanmorgen heb ik mijn korte 5-km-loopje om De Hoven heen eens zorgvuldig gemeten. De tijd van huis naar rekplek, van rekplek naar kruispunt, etc. Thuis heb ik vervolgens de bijbehorende afstanden gemeten, en met wat puzzelen in een Excel-sheetje verwerkt.

	Bruto	Netto	Lap tijd	Afstand	Lap afstand	Lap km/h	Total km/h
Huis-Rekpunt	05:08	05:08	05:08	0.98	0.98	11.45	11.45
Rekken	07:13	05:08	02:05	0.98	0	0.00	11.45
Rekpunt-Zuidendijk	13:03	10:58	05:50	2.24	1.26	12.96	12.26
Zuidendijk-Noordendijk	15:41	13:36	02:38	2.82	0.58	13.22	12.44
Noordendijk Oudendijk	19:13	17:08	03:32	3.46	0.64	10.87	12.12
Oudendijk-Brug	21:59	19:54	02:46	4.09	0.63	13.66	12.33
Brug-Huis	25:33	23:28	03:34	4.87	0.78	13.12	12.45

PS. Het formatteren van deze tabel voor deze blog duurde langer dan de loop zelf :-(

Yasso

Ken je de Yasso? Ene Bart Yasso heeft bedacht dat het een goede training is om (in aanloop naar en training voor een marathon) 800 meter stukjes te lopen in zo veel minuten als je uren over de marathon denkt te doen.
Dus, stel, ik wil de marathon in 4:00 (uur) volbrengen, dan is een Yasso een 800 meter in 4 minuten (gevolgd door 4 minuten pauze). Vanavond heb ik mijn rondje polder in 8 (dubbele) Yasso's ingedeeld (en dat paste precies). Omdat er echter geen 800-meter-paaltjes om de grote polder staan, en ook geen afstandmeter heb, doe ik stukjes van 4 minuten. Als ik inderdaad 12 in het uur loop komt dat immers op hetzelfde neer - misschien leuk om eens in een excel-grafiekje te laten zien trouwens.
Bijkomend voordeel was dat ik startte bij hockey, waar Anne net een training van anderhalf uur onderging (de 3e deze week...)

Maandagavond

Onvoorstelbaar eigenlijk dat we dat al 10 (11?) jaar doen. Na een dag hard werken naar Leiden (of juist naar Dordt) crossen om daar met een groepje 40ers (ooit jeugdige 30ers) als een zot door polder of over strand te hollen. Vervolgens rond 10 uur een rijke maaltijd (met toet) en dan met een vermoeid lijf (maar tevreden hoofd) de terugtocht aanvaarden - of, als gastheer, de keukenchaos bedwingen. Het is een mooie sport, en een goede traditie, dat wel - maar ergens ook wat vreemd. En zeker niet klimaatneutraal.

Gisteren in Leiden vanuit Peter het middellange (PPPP-)pad door Zoeterwoude gelopen:



13.5, met wat onschuldige steigerungetjes en een meer-dan-marathon-tempo. Alweer. Het wordt onderhand ook tijd voor een lange langzame duurloop, maar daar moet ik wel de tijd voor vinden...

(Te?) Warm

Afgelopen weekend was - volgens diverse meteorologen - het laatste mooie weekend van het jaar. Ik ben niet echt een warmweerloper, maar doordat andere bezigheden zowel de zater- als de zondagmorgen in beslag namen kon ik niet anders dan op of rond het heetst van de dag de loopschoenen aantrekken en mijn dingetje doen.
Wel had ik (wijselijk) besloten om in plaats van een lange loop twee half-lange lopen te doen (dwz 11.5 op zowel zaterdag als zondag). Meer tijd had op beide dagen ook niet trouwens. En maandag waarschijnlijk nog een soortgelijke afstand er overheen in Leiden.

Zondag waren we in Enschede bij mijn schoonouders op bezoek, had ik de route niet helemaal goed (genoeg) in mijn hoofd, en werd het een tikkie langer dan gepland. Terwijl ik een bordjhe 'Enschede' verwachtte was ik namelijk opeens in Lonneker, en moest ik recht tegen de zon in terug naar huis (in plaats van de geplande schaduw).

Nou ja, wor je hard van.

Het Twentse landschap is wel heel leuk om te lopen overigens. We zijn hier in Dordt natuurlijk rechte dijken en polderwegen gewend, met uitzicht over de komende kilometers (en weinig schaduw). In Enschede-Noord is veel bos, en zie je (dus) nooit veel verder dan een paar honderd meter. Wel verfrissend - maar (dus) ook verwarrend!