Herstel

Nadat ik in een onbeduidend partijtje tennis bij het tennistournooi van RCD in Dordrecht een pees of spiertje in mijn lies had verrekt kon ik in eerste instantie niet goed (meer) lopen. Gelukkig was de pijn het meest merkbaar bij een beenbeweging-in-de-breedte, en minder bij een gewone loopbeweging, dus had ik er al snel goede hoop in dat het wel mee zal vallen.
Vandaag (dus na wel 8 dagen niet gelopen te hebben) trok ik echter voor het eerst weer de schoenen aan, om bij Bert in Voorschoten te kijken hoe de vlag er bij hing. In eerste instantie was het even schrikken (wat voel ik, wat voel ik niet, hoe erg is het, wordt het erger, etc.) dus na een kilometer of 2 liet ik Bert en JJ los, om zelf eerst wat te wandelen en vervolgens (met wat kleinere stapjes dan gebruikelijk) in een klein dribbelpasje verder te gaan. Godzijdank bleek het 'voelen' rechtevenredig met de pasgrootte, en heb ik vervolgens het uur volgemaakt met minipasjes. Echt aanzetten is nog niet echt verstandig, een eindsprint uit den boze (dus Bert mocht hem winnen ;-)), maar al met al voelde het erg goed.
Een kilometer of 7 gelopen, in een minuut of 50